Sekarang musim pelajar IKMKL bercuti akhir semester tahun 2010. Kebanyakan daripada kami (tenaga pengajar) mengambil cuti sakan menghabiskan sisa-sisa cuti tahunan yang diberi. Namun begitu saya dan beberapa kerat guru yang senasib tetap masih setia menghuni bilik Pengajian Am ini termangu-mangu. Bukan kami tidak mahu bercuti, tapi apakan daya cuti tahunan hanya berbaki 4 hari lagi...oohhh!!! tidak!.
Walaupun cuti hanya 2 minggu tetapi saya terasa sungguh lama kerana tiada aktiviti yang boleh dilakukan. Setiap hari datang mengadap PC dan memcari info-info dari internet... oh! boringnya! kalau sehari dua memang bestkan?.. tetapi kalau setiap hari macam ni..hhuuhh!!. urrfabour!!! sangat menjemukan!. Tak sabar rasanya untuk bermula semester baru. Walaupun nanti kami akan berjumpa pelajar yang berbagai-bagai ragam, namun saya lebih suka menerima mereka seadanya.
Perlu diakui pelajar IKM tidak semua pandai, namun begitu kebanyakan mereka berminat untuk belajar kalau pandai "tackle" mereka. Tak bolehlah layan macam pelajar sekolah menengah kerana mereka sudah dewasa. Sesekali kena selang dengan lawak antarabangsa biar meriah skit kelas. Saya lebih suka guna psikologi dengan mereka, pujilah melambung skit bila diorang dapat jawab soalan dengan betul. So, mereka akan rasa lebih confident. Saya selalu tekankan "mathematics is very easy! nenek awak pun boleh jawab!"... haha..
Apabila diorang rasa confident dalam kelas dan rasa selesa dengan kita, mudahlah nak buat perbincangan. Saya selalu akan bertanya topik mana yang mereka tidak faham dan akan ulang berkali-kali. Sangat seronok mengajar mereka terutama pelajar daripada kursus kimpalan dan fabrikasi logam walaupun terpaksa mengajar step by step jalan pengiraan. Perlu sedia maklumlah, kebanyakkan mereka mendapat gred E dan F dalam subjek matematik dalam SPM. Bagi saya ok jea, E stand for Excellent and F stand for Flying colours!!..ha.. ha
Alhamdullillah, semester lepas 98% pelajar saya telah lulus dan 43% orang mendapat gred A. Suatu pencapaian peribadi yang agak menggembirakan. Harap, ia akan menjadi semangat dan pendorong kepada saya untuk menjadi guru yang terbaik kepada para pelajar. Saya tidak mahu mengajar mereka seperti melepas batuk ditangga kerana saya percaya mereka adalah amanah Allah kepada kita. Buat yang terbaik untuk mereka pasti akan ada ganjaran Allah yang hebat menanti di syurga kelak. Insyaallah!
No comments:
Post a Comment